51 yaşındaki Şerife Boz, Boğaz Köprüsü'nde sivil halka ateş açılmasının ardından çevresinden geri dönmeye başlayanların olduğunu ve onları uyardığını söylüyor. Sesinin hiç kısılmadığını belirten Boz, “Selaları duydukça bambaşka duygularla dolduk. Bol bol dua okudum. İki gece sabahladık. Allah beterlerinden korusun. O rütbeli askerler benim kadar azimli olamazdı. Savaş da olsa hazırım, göğsümü gere gere yine giderim" diyor. Sabah eve döndüklerinde ise Taksim'e gitme kararı alıyor. Çocukları ve torunları başta olmak üzere bu sefer mahalleden kişileri de kamyona doldurup yola çıkıyor. Caddeye indiğinde ise Beşiktaş ışıklarda bir grup, kamyonun çevresini sarar, binenler olur. Alkışlar ve sloganlar eşliğinde yüzlerce kişi kamyonun üstünde Taksim'e varılır: “Kocam evden çıkma dedi kamyonla peşinden gittim. Başımı camdan çıkartıp tekbir getirdim. Bütün halk bağırıp sevinçle yanımıza geldi. Bana orada Şerife Bacı diye bağırdılar. Adımı nereden biliyorlar derken meğer Kurtuluş Savaşı kahramanlarından birinin adı da Şerife'ymiş. Bu da ayrı bir gurur oldu benim için." dedi.